Blog Lotte de Bruijn: ‘Tekort aan ICT’ers: wat is het probleem en hoe lossen we het op?’
Personeelstekorten dreigen economische groei te remmen, waarschuwde het UWV afgelopen dinsdag. Vooral in de zorg, de bouw en de ICT zijn grote tekorten. Dat laatste was voor mij geen nieuws. Bij Nederland ICT constateren we al jaren dat er een mismatch is tussen vraag en aanbod in mensen met de juiste ICT-vaardigheden.
Dat blijkt uit eigen onderzoek, maar vooral ook uit gesprekken met tientallen ICT-bedrijven die hier dagelijks mee te maken hebben. Ik was laatst op bezoek bij een cybersecuritybedrijf waar ze vertelden dat ze twee keer zo groot kunnen zijn, als ze maar de juiste mensen vinden. Een ander bedrijf vertelde dat ze zich op de IoT-markt storten, maar geen werknemers kunnen vinden die de markt kennen én de technologie snappen.
De NOS vroeg Nederland ICT om een reactie op dit nieuws en gaf het artikel de kop: “Kies voor ons“. Goede oproep natuurlijk: de ICT-sector is een fantastische sector om in te werken, dus ik kan iedereen aanraden om voor ons te kiezen. Maar doe je dat niet, dan hoop ik nog steeds dat je voor ICT kiest. Want ook in de zorg en ook in de bouw heb je ICT-vaardigheden keihard nodig. In de bouw kan met digitale technologie nog veel efficiencywinst worden behaald. In de zorg kan ICT personeel bij veel taken ondersteunen of zelfs sommige taken compleet overnemen. Meer tijd voor de patiënt, minder druk op het schaarse personeel.
In het NOS-artikel noem ik drie maatregelen die nodig zijn om de tekorten op te lossen. Die wil ik graag nog wat verder toelichten. Want dit probleem vraagt om een brede aanpak op meerdere fronten. De effecten van de maatregelen spelen op verschillende termijnen:
1. Korte termijn: een leven lang leren stimuleren
Om te beginnen kunnen we de huidige mismatch verkleinen door mensen meer bij te scholen. De vraag naar specifieke vaardigheden verandert snel. De tijd dat je met een diploma van school kwam en daar je hele carrière mee vooruit kon is allang voorbij. Dit vraagt motivatie, tijd en capaciteit van werknemers. Voor een deel is dat eigen verantwoordelijkheid, maar voor een ander deel kunnen werkgevers ze hierbij ondersteunen. Er gebeurt al veel op dit vlak in de ICT-sector. Laten we leren van elkaars ervaringen en best-practices delen. Bij Nederland ICT gaan we ons – bovenop de huidige activiteiten – hier extra voor inzetten.
2. Middellange termijn: betere aansluiting (beroeps)onderwijs op arbeidsmarkt
Gelukkig kiezen steeds meer jongeren voor een ICT-gerelateerde studie. Sterker nog: sommige opleidingen kunnen de instroom aan studenten niet meer aan. Dat is onacceptabel en moet snel opgelost worden. Daarnaast kunnen wij als ICT-sector een rol spelen in het verbeteren van de aansluiting van opleidingen op arbeidsmarkt. Ik denk dan aan gastlessen, cases, lesmateriaal, enz. Dat geldt voor ICT-opleidingen, maar ook bij andere opleidingen is er meer aandacht voor ICT nodig. Veel beroepen digitaliseren immers in hoog tempo. We hebben er allemaal baat bij dat in andere sectoren mensen rondlopen die snappen hoe ICT werkt en hoe je het in kunt zetten om problemen op te lossen. Laten we zorgen dat studenten optimaal voorbereid zijn op werken in de digitale economie.
3. Lange termijn: vaart maken met computational thinking op scholen
In april ging de Tweede Kamer akkoord met het opnemen van digitale geletterdheid in het basisonderwijs. Dat is hoog tijd, want in Nederland lopen we zwaar achter op landen om ons heen. De bal ligt nu bij het kabinet: er is voldoende draagvlak, nu moet het worden omgezet in beleid. Wat mij betreft mogen we geen tijd meer verliezen. Een van de onderdelen van digitale geletterdheid is computational thinking. Wat mij betreft een onmisbare vaardigheid voor alle werknemers van de toekomst. Een manier om computational thinking te oefenen is leren programmeren. ICT-bedrijven doen op eigen initiatief al veel om kinderen kennis te laten maken met programmeren. Ik vind dat dit zo belangrijk is, dat het standaard onderdeel van het lesprogramma moet zijn. Laten we zorgen dat iedereen in Nederland straks een brede basis heeft, zodat we snel in kunnen spelen op digitalisering van beroepen en veranderingen op de arbeidsmarkt.
Kortom: werk aan de winkel. Ik ben benieuwd naar jouw visie op dit probleem. Ben je het eens met bovenstaande maatregelen? Of vind je dat we iets totaal anders moeten doen? Laat het me weten!
