Column Lotte de Bruijn: ‘Digitaal omdenken’
Triodos Bank claimt dat het nieuwe kantoor in Driebergen-Rijsenburg het meest circulaire gebouw van Nederland is. Of dat echt zo is laat ik graag over aan de experts, maar het zit in ieder geval vol met prachtige technologie.
De tastbare elementen springen daarbij het meest in het oog: een waanzinnige houten constructie, een groen dak en een ingenieus watersysteem. Maar wat ik zelf het mooiste vind is de digitale technologie die je onder de oppervlakte aantreft. Zo is de energiezuinige verlichting onderdeel van het datanetwerk, zodat het aangestuurd kan worden met standaard netwerkkabels. De parkeerplaats met 120 slimme laadpalen is de grootste ter wereld. En de bostuinen rond het pand zijn voorzien van wifi, zodat je overal kunt werken.
Nog mooier vind ik het feit dat het gebouw een materiaalpaspoort heeft, waarin alle gebruikte materialen en hun herkomst, emissiewaarden en andere relevante informatie is vastgelegd. Dit wordt allemaal opgeslagen in Madaster: een soort online kadaster voor materialen. Dat maakt het in de toekomst super makkelijk om te kijken wat er in een gebouw zit en waar het eventueel opnieuw gebruikt kan worden.
Je kunt daarin nog een stap verder gaan. De Excess Materials Exchange is een soort datingsite voor materialen, met behulp van AI en blockchain-technologie. Met de blockchain kun je een bepaalde grondstof heel goed volgen: van gebruik tot restmateriaal en van restmateriaal tot nieuw product. Met AI kun je de enorme berg met data snel interpreteren en zo makkelijk vraag aan aanbod koppelen. Dat levert verrassende inzichten op, bijvoorbeeld dat sinaasappelschillen het meest waardevol zijn als ze worden hergebruikt in veevoer.
Het achterliggende model is steeds hetzelfde: data verzamelen en opslaan, het makkelijk toegankelijk en doorzoekbaar maken. En dan nieuwe inzichten creëren en vraag en aanbod bij elkaar brengen. Toch vind ik dit soort toepassingen keer op keer heel verrassend en inspirerend. Ik noem het digitaal omdenken: je stelt bestaande feiten en verwachtingen ter discussie, je stelt de vraag ‘wat als?’ en combineert dat met een slimme toepassing van digitale technologie. Het resultaat is vaak een win-winsituatie.
Ik ben ervan overtuigd dat er op basis van de huidige technologie nog ontzettend veel nieuwe win-winsituaties te bedenken zijn. Wat we daarvoor nodig hebben is zo veel mogelijk mensen die de kunst beheersen van het digitaal omdenken. En daar ligt wat mij betreft nog een grote uitdaging. Omdenken betekent een verandering van perspectief. En mensen houden over het algemeen totaal niet van verandering.
Of het nu gaat om de energietransitie of digitalisering: de discussie eindigt vaak bij wat er allemaal níet kan. Die houding is de grootste innovatiekiller die er is. De ontwerpers van het hoofdkantoor van Triodos deden het precies andersom. Zij stelden alles wat er niet kan ter discussie en gingen toen op zoek naar oplossingen. Als we er in slagen om die houding van jongs af aan te leren, dan zie ik de circulaire toekomst met veel vertrouwen tegemoet.
Deze column is verschenen in ChannelConnect.
Het laatste nieuws
Voorjaarsnota en Klimaatnota 2025: kansen én zorgen voor de digitale sector
NLdigital trots op regierol Allemaal Digitaal bij herinzet afgeschreven apparaten Rijksoverheid
NLdigital overhandigt visie Digitale Overheid aan staatssecretaris Szabó
NLdigital pleit voor opname digitale devices in Wet Gratis Schoolboeken
