Column Lotte de Bruijn: ‘Confetti’
De gevolgen van digitalisering laten zich soms lastig voorspellen. Zo bleek er afgelopen carnaval in het Groningse Kloosterburen ineens een groot tekort aan confetti te zijn. Hadden ze vroeger duizend kilo confetti tot hun beschikking, nu was dat nog maar vierhonderd. “Het wordt nog duurder dan goud” zei een lid van de plaatselijke carnavalsvereniging met enig gevoel voor overdrijving.
Wat blijkt: confetti is een bijproduct van kettingformulieren. En nu steeds meer communicatie digitaal is, worden er minder formulieren gedrukt. Met als gevolg dat de prijs voor confetti is gestegen van 20 naar 80 cent per kilo. En zo zijn carnavalsverenigingen onverwacht de dupe van bedrijven die overgaan op een papierloos kantoor.
Nu valt een tekort aan confetti gelukkig in de categorie luxeproblemen. De andere kant van het verhaal is dat er veel minder bomen worden gekapt nu onze communicatie digitaliseert. En zo zijn er nog veel andere manieren waarop ICT bijdraagt aan een meer duurzame samenleving. Het is niet moeilijk voorbeelden te bedenken van hoe ICT ons tijd, kosten en moeite bespaart. Op dezelfde manier bespaart het ons ook veel energie.
In sommige Nederlandse steden hebben ze bijvoorbeeld hun afvalcontainers uitgerust met sensors en met elkaar verbonden. Zo kan een container zelf aangeven wanneer hij geleegd moet worden. De vuilniswagen weet zo precies waar hij wel en niet langs moet. Bovendien is de vuilniswagen ook uitgerust met sensors en slimme software. Hierdoor kan hij altijd een optimale route bepalen en is hij alleen op pad als het nodig is. In Den Bosch bespaarde dit zo veel, dat de belasting op huisvuil voor elk huishouden met 33 euro omlaag kon.
Ik vind het een mooi voorbeeld van hoe slimme, verbonden apparaten ons informatie bieden waarmee we de wereld om ons heen kunnen verbeteren. En er zijn meer manieren waarop ICT bijdraagt aan energiebesparing. Dankzij digitale communicatie wordt de noodzaak om fysiek bij elkaar te zijn in dezelfde ruimte steeds kleiner. Nu al leveren de mogelijkheden van telecommunicatie en het nieuwe werken een enorme bijdrage aan energiebesparing. Volgens de Erasmus Universiteit kan een multinational met slim werken 100 ton CO2-uitstoot besparen.
De opkomst van virtual- en augmented reality zal deze ontwikkeling hopelijk nog een extra boost geven. Misschien vinden we het over een paar jaar al heel normaal om een virtuele collega aan de keukentafel te hebben voor een snel overleg. Of we voorkomen een overbodig ritje naar de meubelboulevard door het aanbod aan banken eerst virtueel in onze kamer te projecteren.
Dit soort energiebesparende effecten van digitalisering zijn voor de meeste mensen waarschijnlijk niet top of mind. Maar alles bij elkaar opgeteld is de potentiële besparing enorm. Veel meer in ieder geval dan de energie die de ICT-sector zelf gebruikt. Het energieverbruik van de sector blijft nu nagenoeg stabiel, tegenover een exponentiële stijging aan data. Er is berekend dat we in 2030 met de inzet van ICT tien keer zoveel energie besparen als we zelf gebruiken.
Sterker nog: voor een succesvolle transitie naar een duurzame economie is ICT onmisbaar. Onze energievoorziening gaat van centraal en aanbod gestuurd naar decentraal en vraag gestuurd. Dat kan alleen met slimme ICT-oplossingen. De eerste proeftuinen met smart grids leveren al positieve resultaten op.
Onze uitdaging voor de komende jaren is om de randvoorwaarden voor deze transitie te herkennen en te zorgen dat alle seinen op groen staan. We moeten zorgen voor voldoende security en privacy en genoeg mensen met de juiste vaardigheden. En dan zullen er ongetwijfeld nog onverwachte gevolgen zijn, zoals het Groningse confetti-tekort. Ik ben ervan overtuigd dat we ook daar een oplossing voor vinden.
Deze column verscheen in maart in ChannelConnect.
